Warning: session_start(): open(/var/lib/php5/sessions/sess_e1c3c2d2edc8a197888c0311f622382f, O_RDWR) failed: No space left on device (28) in /var/www/html/index.php on line 4

Warning: session_start(): Cannot send session cache limiter - headers already sent (output started at /var/www/html/index.php:4) in /var/www/html/index.php on line 4
https://www.mymapblog.com//rss/astrazie The lasts posts from user astrazie en-us
Het is zover!!
Ik ben terug in Belgie! Donderdagavond zijn we veilig en wel geland in Dusseldorf. Onmiddellijk een goeie Belgische friet van bij de frituur en ik zat al weer helemaal in het ritme!
Het koude weer in Belgie heeft me echter al ziek gemaakt, en ik lig nu snipverkouden in bed!
Heerlijk toch, het Belgische weer!

Jullie zullen hier dus niet meer veel te lezen krijgen!
Bedankt voor alle reacties, jullie trouwe lezers!

Tot snel in real life!!

Dikke kus,

Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_06_08/Beringen/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_06_08/Beringen/
Terug in Hanoi en nog even een korte update. De afgelopen dagen hebben we doorgebracht op een eiland in het noorden van Vietnam. Met een gammele, overhitte, overbevolkte trein van drie uur, zijn we in Haiphong geraakt. De derde grootste stad van Vietnam, met een laag entertainmentsgehalte, hoewel we savonds een bar met live music vonden, en de muziek was nog niet eens zo slecht om volledig lokaal te zijn. Om half twaalf zijn we er buitengezet, want dan moet iedereen slapen en op de terugweg naar ons hotel hoorden we veel muziek en sfeer, dachten we. De muziek bleek tekomen van een volledig gepimpte car, met daarin een gepimpt mannetje, Jacky! Hij sprak ons aan alsof hij al de hele avond op ons aan het wachten was. Hij had een groot huis met vijf slaapkamers, niet ver van daar, hij zou ons brengen met de auto en we zouden nog een feestje kunnen bouwen met hem, om dan daar te crashen en de volgende ochtend te ontbijten en dit allemaal zonder verplichtingen! Terwijl hij dit allemaal zei, droop het zweet van zijn gezicht op zijn tijgervel t-shirtje, dat mooi gecombineerd was met een goude kettinkje en tight passende jeans. Toen hij zag dat we echt niet geinteresseerd waren, wilde hij perse zijn nummer geven en we MOESTEN hem de volgende dag bellen om dan te kunnen chillen! De lonely planet heeft nu een adresje bij dus! Helaas had ik geen pen, en vervolgens kroop Jacky in zijn koffer en haalde hij een 'laserpenzaklampsleutelhanger' tevoorschijn. Gekocht voor 50 cent, en verkocht in Engeland voor 2pond! Een echte zakenman dus, en voor ons een eeuwig aandenken aan onze vriend Jacky in Haiphong!
De volgende dag hebben we de speedboat genomen naar Cat Ba Island(en zijn we vergeten te bellen naar Jacky :) ), om daar op een paradijselijk eiland te verblijven tegenover het stadje van Cat Ba. Het eiland waar wij zijn verbleven, was een eiland met enkel 1 hotel, en verder niets! De kamers waren volledig uit natuurlijk materiaal vervaardigd wat alles authentiek maakte (het woord van de dag!). Een bamboohutje op het strand, en wakker worden met het geluid van de golven! Zalig! Enig minpuntje was de overhitte zon, die alle toeristen, alsook ons, uit ons bed bakte, en vermits airco niet uit natuurlijk materiaal vervaardigd is, was dat dus ook niet aanwezig. De electriciteit wordt ook vanaf smorgens zeven uur afgezet, want warm water heb je overdag niet nodig, en die waaier (nochtans niet natuurlijk) is niet nodig bij zo een 40 graden om negen uur smorgens!
Maar het was er wel prachtig en we hebben er van genoten. De volgende dag zijn we in het stadje zelf verbleven (in een kamer met airco!!),en hebben we gekuierd door het stadje. De ochtend daarna zijn we om vijf uur opgestaan om naar het strand te gaan; We dachten er als enigen te zijn voor de zonsopgang, maar dat was buiten alle Vietnamezen gerekend! Het strand lag al vol met lokalen die een frisse duik in het water aan het nemen waren! Ze schuwen de zon. Terwijl wij bij het verschijnen van de zon, van de zon genieten, schuiven zij systematisch op om de zon te vermijden. Om acht uur zijn we gaan ontbijten en vertrokken richting Hanoi. Vandaag vliegen we naar Bangkok, en morgen, morgen vliegen we naar Dusseldorf! Het is bijna voorbij die mooie zomer, maar ik geniet tot de laatste minuut!

Tot snel (misschien nog vanuit Bangkok!)
kus,
Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/25_06_08/Hanoi/ http://www.mymapblog.com/astrazie/25_06_08/Hanoi/
Een korte update vanuit de hotelkamer in Hanoi....Vandaag zijn we aangekomen in Hanoi, de echte hoofdstad van Vietnam (en niet HCMC zoals ik ooit lang geleden geschreven heb!). De tocht naar hier was niet zonder problemen, maar we zijn er geraakt en zijn al helemaal gesettled.
Vanuit Luang Prabang (Laos) zijn we richting Phonsovan (Laos) getrokken via een negenurige bustocht doorheen de bergen...Hier zie je echt dat Laos voornamelijk bestaat uit prachtige natuur!
In Phonsovan aangekomen (bestaande uit 1 straat, maar dan wel een lange straat ) zijn we de Plain of Jars gaan bezoeken...Potten, potten en nog eens potten, waarvan het bestaan heel mysterieus is. Op de heenweg zijn we ook gestopt aan een 'brouwerij' van whisky. Stel u een hutje voor, met daarin een heel oud, lief en goedlachs vrouwtje dat elke dag haar portie van zelfgemaakt 'happy water' naar binnen werkt (vandaar het goedlachse waarschijnlijk), en een hier en daar een paar oude gevulde flessen en rijst en dergelijke... Onze gids had voor het entertainmentsgehalte een quiz ingelast tijdens de tour van de plain of jars. Ergens verborgen tussen alle jars, was er 1 jar die specaal was. Waarom juist deze speciaal was, was de vraag. Diegene die won, kreeg drie gratis glaasjes wiskey op onze volgende stop. Na het aanduiden van de bepaalde jar, die er exact uitzag zoals alle andere 356 jars, mocht iedereen raden waarom net deze specialer was dan de rest. En wie heeft de quiz gewonnen? Ikke! Op de jar was namelijk een grappig mannetje gevormd, heel onduidelijk zichtbaar, maar niet onzichtbaar genoeg voor mij! Drie glaasjes whiskey voor mij dus! Woehoew!

Vanuit Phonsavan zijn we dan uit noodzaak terug naar Luang Prabang gegaan. Terug met de bus en deze keer een lokale bus. Die lokale bevolking is echt ongelooflijk eigenlijk. Zo was er bijvoorbeeld een man die zonnebloempitten aan het eten was, en volledig ongegeneerd spuwde hij al zijn resten rond in de bus. Na verloop van tijd lag de middengang vol met pitten, appelschillen en kauwgum en geen mens die hier van opkijkt! Verder is de bevolking echt niet gewoon om in zo bussen doorheen de bergen te rijden. Na nog geen uur in de bus waren we al omsingeld door overgevende mensen....Hoe gaan ze te werk? Nog voor de bus vertrekt vragen naar een plastic zakje. Vervolgens hardop kreunen en roggelen om dan uiteindelijk over te geven in het zakje. Is het zakje vol, dan wordt dit gewoon uit het raam van de bus gekieperd en wordt het volgende zakje bovengehaald. Ik heb het allemaal proberen te filmen, maar naast ons zat een kritische vrouw die heel geinteresseerd was in ons, dus heel onopgemerkt zieke en overgevende mensen filmen lukte niet zo goed, maar neem het van mij aan, het was ongelooflijk!
Eens aangekomen in Luang Prabang, hebben we een vliegtuigticket en een visum geregeld en zijn we de volgende dag naar Hanoi gevlogen. (Die vliegtuigreisjes ga ik trouwens NIET missen hier!)
Ik heb - denk ik -voor de eerste keer een cultuurshock gehad in deze vier maanden. Die drukte, die tuuters, die fietsers, wandelaars, tuktuks, kinderen, toeristen, auto's, bussen,..in Hanoi. Ik moest er echt even aan wennen na het super rustige Laos! Maar eigenlijk kan ik wel genieten van de drukte van een hoofdstad!
Eens kijken, wat hebben we tot nu toe gedaan in Hanoi? Vooral gewinkeld, ikke dan toch, hoewel we voor Koen een kostuum op maat hebben laten maken... En vandaag zijn we vooral de culturele toer opgegaan. Een tempeltje op het meer, een standbeeld van de eerste koning van Vietnam, een postkantoor met geweldige goedwerkende airco.... Het history museum en de prison. Verder zijn we naar de waterpuppetshow geweest! Blijkbaar heel typisch Vietnamees. Welgeteld 3,5 dollar hebben we betaald voor twee personen. Het was eigenlijk wel een leuke voorstelling, maar helemaal in het Vietnamees met poppetjes die in het water een of ander toneeltje uitbeelden. Blijkbaar was het een grappig verhaaltje, want de plaatselijke bevolking ging er helemaal in op tijdens de show, en dat maakte het voor ons ook hilarisch met momenten!
Vanavond kwamen we heel toevallig een avondmarktje tegen, en ja, ik heb me nogmaals laten gaan! Ik moet dringend eens gaan kijken voor een echte valies, want ook al heb ik al wat gekocht, ik heb nog meer in gedachten!!

Morgen vertrekken we naar de derde grootste stad van Vietnam en dit met de trein. Geen idee of daar iets te zien is, maar ik ga het jullie zeker laten weten!
Ik ga niet aftellen naar de dag dat ik naar huis kom, maar het komt toch gevaarlijk dichtbij....

Tot snel allemaal!
Dikke kus,
Astrid ]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/20_06_08/Hanoi/ http://www.mymapblog.com/astrazie/20_06_08/Hanoi/
Hier een van de laatste !!! berichtjes uit Azie!
Op dit moment zitten we in Luang Prabang in centraal Laos. Heel gezellig stadje. Woensdag is Koen hier geheel onverwachts geland en samen gaan we de laatste weken in Laos en misschien noord Vietnam doorbrengen!
Ik ben hier trouwens al bekend! Op donderdag ben ik, samen met Lise (Belgisch meisje) en Alex (Canada) een fotoshoot mogen gaan doen voor Tiger Trails. Dit is een organisatie die verschillende tours en trekkings aanbiedt in Laos. We liepen op een avond door het stadje, waar Lise plots zag 'free tour'. Wat bleek? Ze zochten (mooie hihi) mensen om een nieuwe tour voor hun te promoten. Wat moesten we doen? Drie paar kleren meenemen en aanwezig zijn om acht uur smorgens; Dat was alles. De hele dag was volledig gratis voor ons, inclusief lunch. We vertrokken smorgens richting de rivier waar we gingen kayakken. Daar moest ik doen alsof ik druk bezig was om een kayak in het water te trekken....hihi. Daarna zijn we gewoon de rivier mogen afvaren, waar op de oevers de fotograaf klaar stond om fotos te nemen van ons. We waren echter te snel bij de stroomversnellingen en hij had geen goede fotos kunnen nemen. Dus moesten we terug de minivan in, en terug bij af beginnen. 'Don't forget to laugh and make funny faces when you reach the rapids' was de tip. Dus als echte fotomodellen deden we de shoot opnieuw met de tips in ons achterhoofd! Daarna kregen we lunch in het elephant camp en zijn we op de olifanten mogen gaan rijden. De olifanten reageren op het woordje 'oet' (fonetisch) door hun linker voorpoot op te heffen. Je moet dan via zijn poot jezelf naar boven optrekken, en dit door je aan het oor van de olifant vast te houden. Echt niet zo handig en eens ik boven was bleek ik achterstevoren op het hoofd van de olifant te zitten tot grote hilariteit van de plaatstelijke olifantemenners! Hehe, het was ook heel grappig, maar ik heb dan heel behendig, via het draaien rond mijn as, me toch in de juiste richting op de olifant kunnen plaatsen!!De fotos worden ons per cd opgestuurd en binnenkort staan we dus op de site en foldertjes in Luang Prabang voor de kayak and elephant tour!!! Voor mensen die van plan zijn om naar hier te komen, zeker een foldertje voor mij meenemen :) Het was echt een hele leuke dag en volledig gratis ook nog! Ideaal!! Op de terugweg zijn we ook nog gestopt in 'Pineapple village' Hier zie je alle pineapple fields gekoppeld aan honderdduizende kraampjes met miljoenen ananassen te koop....Grappig zicht en vooral heel lekker!
Vandaag zijn Koen en ik naar de watervallen geweest. Maar niet vooraleer we om half zes waren opgestaan om de vele jonge monikken van eten te voorzien om de dag door te komen. De moniken lopen op een rij, blootvoets, gekleed in hun oranje gewaden de straten van de stad af met een kom. Ze bedelen niet, maar als je sticky rice of mandarijnen, of ander eetwaar aanbiedt, openen ze gewillig hun mandje en mag je doneren wat je wil. We zaten aan een mooi gedekt tafeltje op het terras van ons hotel op onze knieen te wachten tot de novices voorbij kwamen....Heel speciaal en uniek om mee te maken. Daarna zijn we met de tuktuk naar de mooiste watervallen geweest die ik tot nu toe gezien heb! We zijn helemaal in tenue, lees: witte rok en sletsen, helemaal tot de top gewandeld langs modderige en vooral gladde wegen, om dan te zien dat we langs de identieke weg terug moesten...Maar het was het meer dan waard! Onderweg naar daar zijn we het 'Bear rescue camp' gepasseerd. Buiten beren die met elkaar spelen is er niet veel aan te zien, ware het niet dat de omheining volledig labiel en afgebroken was. Gelukkig vonden de beren hun nieuwe habitat leuker dan een paar Belgische toeristen!

Laos is een land voor outdoorlovers. De natuur is voor mij uniek tot nog toe, maar qua cultuur is er niet veel te zien.
Morgen vertrekken we naar Phonsovan om een van de enige culturele plekjes van Laos te ontdekken, namelijk 'Plain of Jars'. Een achturige busreis zal ons veilig op onze bestemming brengen.
Hier horen jullie snel meer over!

Tot snel!

Dikke kus,
Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/13_06_08/Luang_Prabang/ http://www.mymapblog.com/astrazie/13_06_08/Luang_Prabang/
Druk druk druk hier, maar ik ben jullie niet vergeten hoor!
Op het moment zit ik in Laos. Heerlijk land eigenlijk. Geen kat te zien, een hoofdstad zo groot als Beringen en enkel maar natuur!! Ik heb nog niet veel gezien van het land, want ben tot nu toe vooral in Vientiane verbleven waar ik Claudia en Peter heb ontmoet na 8 maanden!! Het was een supertof weerzien , dat vooral geresulteerd heeft in bezinning en gesprekken. Waar een reis al niet goed voor is! Om toch een beetje cultuur op te doen zijn we naar een Buddha Park in de buurt geweest, en hebben Claudia en ik 'kookles' gevolgd. Een kookles in Laos is eigenlijk gewoon, groenten schillen, kijken hoe een ander kookt, en dan alles opeten...hihi maar ik vond het toch leuk!
Mijn vakantie zit er bijna op, binnen een drie weken ben ik thuis, en dan krijgen jullie alle verhalen en fotos op jullie dak. Zoals jullie nu zien heb ik de fut niet om te schrijven. DAt komt misschien omdat ik vandaag een trekking heb gedaan, met caving en tubing! super! met zo grote banden op het water in rotsen ! We kregen dan allemaal een headtorch en moesten een koord volgen om de route in de grotten niet kwijt te geraken. Heel leuk maar wel een beetje akelig! In andere grotten waar we geweest zijn, is in 2003 een toerist verloren gelopen en zijn lichaam is nooit teruggevonden! Leuk om te horen als je in zo een pikdonkere grot aan het rondwandelen bent...hehe. Er was natuurlijk wel een klein verschil, die man was alleen, zonder gids, de grotten ingewandeld! dat is dus een no-no!
hehe
voor de rest is alles goed.
Wat mijn plannen voor de volgende weken zijn? Zoveel mogelijk genieten en een trukje vinden om de tijd te laten stilstaan.....
Ik hou jullie op de hoogte!
Dikke kus,
Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/09_06_08/Vang_Vieng/ http://www.mymapblog.com/astrazie/09_06_08/Vang_Vieng/
Ondertussen is het alweer een hele tijd geleden dat ik jullie op de hoogte heb gehouden! Ik heb het dan ook enorm druk gehad ;)
Wat heb ik zoal uitgestoken? Wel,nadat Koen veilig en wel het vliegtuig heeft bestegen ben ik mama en Anneleen gaan opwachten in een hotel in Bangkok. Het was een superfijn weerzien en het leek bijna surreel hun in Bangkok te ontmoeten.
Vanaf toen begon onze drukbezette tour doorheen het noorden van Thailand. Met een bus met ongeveer 30 personen hebben we het land onveilig gemaakt.
Het was een hele aanpassing om met zo een bus mee te touren na 2 maanden van geen verplichtingen en geen besef van tijd. Opeens moesten op vooropgestelde tijdstippen opstaan, aankleden, eten, drinken,bus in,bus uit, ?.. Niet altijd even gemakkelijk, en dat heeft de gids en de rest van onze groep wel ondervonden?.!
Het was wel een superfijne reis, met toffe mensen (zelfs eentje van Beringen! Dag Kim!) en het was spijtig om na twee weken van hun afscheid te moeten nemen. Onze wegen zijn dan gescheiden, sommigen gingen naar Krabi, anderen naar Phuket, en wij, wij gingen naar Pataya, HET bordeel van de wereld!
Ongelooflijk deze stad. Op elke hoek van destraat,niet 1 maar 10 prostitues. Elke bar heeft geen 10,maar 100 meisjes klaarstaan om u een fun night te bezorgen. Overal waar je kijkt schaarsgeklede, aan paaldansende meisjes die om uw aandacht vragen.
Ons hotel was daarentegen prachtig, en een verademing van de drukte van de straat, een klein paradijsje alweer?
Op de dag datmama en Anneleen het zonovergoten Thailand verlieten, zijn Pros en ik richting Indonesia gevlogen. Zonder hotel, zonder visum, zonder terugvlucht, zonder cashgeld?.maar we zijn binnengeraakt en zitten ondertussen alweer in een paradijselijk deel vande wereld. Bali (nooit geweten dat er zoveel paradijsjes in de wereld waren ;) )

Samen met Nonkel Andre blijven we hier in het totaal ongeveer 14dagen. Het is hier aan de kust werkelijk prachtig en rustig, en waar het ?als dit kan- nog mooier is, is onder de zee! Inderdaad! Pros en ik hebben sinds gisteren ons duikbrevet gehaald en zijn supertrots op onszelf! Ik kan me voorstellen dat duiken een verslaving kanworden, dus willen we er hier nog zoveel mogelijk van profiteren. Morgen gaan we naar een schip duiken tot op 30meter diepte! Het blijkt een schip te zijn uit de top 100 inde lijst van mooiste duikplekken ter wereld?Dat moet wel de moeite te zijn en ikkijk er dus enorm naar uit! Het is echt een hele ervaring en dankzij Nonkel Andre mogen wij dit meemaken!! Dankuwel lief nonkeltje!!! Heel veel dikke kussen!!

Volgende week vertrekken we richting Hongkong, voor ons ? misschien- laatste deel van onze reis (de tijd vliegt!!). Tot snel!!

Dikke kus,
Astrid
]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/24_05_08/Bali/ http://www.mymapblog.com/astrazie/24_05_08/Bali/
Na een vlucht van twee uur uit HCMC zijn we uiteindelijk aangekomen in Bangkok in afwachting van Koen zijn terugvlucht en aankomst van mama en Anneleen. In Bangkok hebben we de eerste dag niet veel gedaan, en op de tweede dag moesten we al in de namiddag (dinsdag) naar de luchthaven vertrekken voor Koen zijn terugvlucht.
We vonden allebei dat de vakantie veeeeel te kort was geweest, dus is Koen naar de bali gegaan, en heeft zijn vlucht voor twee dagen kunnen uitstellen!! Ideaal! Nog een volle 48 uur samen in Bangkok!!
We waren allebei heel zenuwachtig, maar wanneer het lukte waren we superblij en dat zijn we downtown Bangkok gaan vieren met ons tweetjes!!

Maar, gisterenavond is Koen dan toch echt moeten vertrekken....en nu zit ik in een supersjiek hotel in afwachting van mijn volgende bezoekers (mama en zus) en op het begin van onze rondreis doorheen Noord-Thailand.
De laatste twee weken zijn voorbijgevlogen! Ik laat jullie zeker meer weten over onze (geplande) avonturen tijdens de tour!

Tot snel,

Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/02_05_08/Bangkok/ http://www.mymapblog.com/astrazie/02_05_08/Bangkok/ Na een dag reizen (ferry en bus) zijn we weer in Ho Chi Minh City aangekomen. We hebben ons
geinstalleerd in de backpackers area, vlak bij vele restaurantjes, cafeetjes en eetstalletjes..
Over Phu Quoc ga ik geen woorden meer vuil maken, zij het dan dat ik er echt van hou. We zijn
er ook nog een dagje gaan snorkelen, maar daar had ik al over verteld...Het was nog even mooi
dan ervoor, en ik heb een megagrote gele vis gezien, en samen hadden we zes vissen gevangen
(stand 3-3)!
In Ho Chi Minh City zijn we de culturele toer opgegaan. We hebben onder andere het
'Reunifaction P]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/Ho_Chi_Minh_City/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/Ho_Chi_Minh_City/ Na een dag reizen (ferry en bus) zijn we weer in Ho Chi Minh City aangekomen. We hebben ons
geinstalleerd in de backpackers area, vlak bij vele restaurantjes, cafeetjes en eetstalletjes..
Over Phu Quoc ga ik geen woorden meer vuil maken, zij het dan dat ik er echt van hou. We zijn
er ook nog een dagje gaan snorkelen, maar daar had ik al over verteld...Het was nog even mooi
dan ervoor, en ik heb een megagrote gele vis gezien, en samen hadden we zes vissen gevangen
(stand 3-3)!
In Ho Chi Minh City zijn we de culturele toer opgegaan. We hebben onder andere het
'Reunifaction Palace' bezocht met zijn nog steeds in tacte kelder/bunker. Het paleis op zich
vond ik niet zo mooi, de architectuur bedoel ik dan. De inrichting daarentegen....Super!! Een
overload van rasechte Aziatisch retro-items, vazen, meubels, lampen....Ik moest me echt
inhouden om niet alles stuk voor stuk mee te nemen, maar er was te veel security :)
Daarna hebben we de 'Notre Dame' bezocht en het mooie oude postkantoor.
]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_I/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_I/
Na zoveel cultuur hadden we wel een cocktailtje verdiend en ben ik tevergeefs op zoek gegaan
naar draagbare kledij. Die kleine Aziatische meisjes zijn stuk voor stuk modelletjes en de
grootste maat die er te vinden is, is maat 36 of als je geluk hebt 38! Als ik dan vroeg om iets
te passen zeiden ze 'Oh you want big size...? No, we don't have...' Awel merci :)
Vanmorgen ben ik naar de Cu Chi tunnels geweest. Dit zijn tunnels gebouwd tijdens de oorlog, op
maat van diezelfde kleine Aziaatjes. Echt indrukwekkend om te zien hoe ze heelder vertrekken
onder de grond maakten. ]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_II/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_II/ gebracht tijdens de oorlog (wat moet nen mens anders als hij de hele tijd onder de grond zit
eh?). Ook waren er eetvertrekken en kookvertrekken. Om die stoute Amerikanen te misleiden,
zorgden de Aziaatjes ervoor dat de rook van de keuken meters verder pas het zonlicht zag. Je
kon ook zien hoe ze luchtgaten hadden gemaakt en hoe en waar ze ingenieuze boobytraps legden,
gemaakt van bamboe.
De tunnelingangen zijn echt superklein. Op een van mijn foto's kan je zien hoe groot (of klein)
zo een tunnelingang is in vergelijking met mijn voet die ernaast staat.
Of ik in zo van die tunnels ben geweest? Ja zeker, en ik heb de volle 100meter 'uitgekropen'.
Let wel, om ons Westerlingen een idee te geven van het wel en wee van zo een leven onder de
grond, hebben ze een reeds bestaande tunnel breder en hoger gemaakt, zodat ook wij 'de XXL'ers
( :) ), er ook door kunnen.
]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_III/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_III/
Terwijl ik een idee kreeg van de 'onderwereld' was claustrofobische Koen zaken aan het doen met
de lokale nerdjes. Mr. Koen werd hier ontvangen als een koning te rijk, met een constante blijk
van respect. Enkele voorbeeldjes, hij werd steeds aangesproken als Mr.Koen, mensen gingen
rechtstaan bij zijn verschijning, stoelen werden aangeboden, deuren werden opengehouden, hij
werd op-en afgehaald door een taxi aan het hotel, eten werd betaald enzovoort. Huy, voorgesteld
aan Koen door Pros een week geleden, en een projectmanager in IT hier in HCMC, kon trouwens
mijn naam nooit onthouden en refereerde steeds naar mij als Angela...tja, er zit ook een 'a' in
denk ik dan maar :)
De namiddag hebben we al kuierend door de wir war van straten doorgebracht, en gaat - denk ik-
resulteren in de aankoop van een 'real fake northface-backpack'.
]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_IV/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_IV/
Morgen verlaten we HCMC voor Mui Ne. Een beetje een tweede keuze wegens een gebrek aan tijd (
maandag vliegen we terug naar Bangkok), maar Vietnam heeft het laatste van ons nog niet gezien!
Ik wens jullie allemaal nog een fijne dag!
ps: Dankjewel voor de vele comments op mijn blog! Altijd heel leuk om te lezen!
Dikke kus,
Astrid

(dit alles is geschreven nog voor we naar Mui Ne vertrokken. Ondertussen zijn we terug in Saigon en nemen we vanavond het vliegtuig richting Bangkok .
Nieuwe verhaaltjes zullen volgen! Tot snel, Astrid)]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_V/ http://www.mymapblog.com/astrazie/29_04_08/HCMC_Part_V/
Na een dag reizen (ferry en bus) zijn we weer in Ho Chi Minh City aangekomen. We hebben ons
geinstalleerd in de backpackers area, vlak bij vele restaurantjes, cafeetjes en eetstalletjes..
Over Phu Quoc ga ik geen woorden meer vuil maken, zij het dan dat ik er echt van hou. We zijn
er ook nog een dagje gaan snorkelen, maar daar had ik al over verteld...Het was nog even mooi
dan ervoor, en ik heb een megagrote gele vis gezien, en samen hadden we zes vissen gevangen
(stand 3-3)!

In Ho Chi Minh City zijn we de culturele toer opgegaan. We hebben onder andere het
'Reunifaction]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/25_04_08/Ho_Chi_Minh_City/ http://www.mymapblog.com/astrazie/25_04_08/Ho_Chi_Minh_City/
Ja inderdaad, jullie lezen het goed! Ik zit terug op het paradijselijke Phu Quoc! Het paradijs is nog meer paradijs met Koen erbij, dus moesten we er van profiteren!
De zee is nog blauwer, de stranden nog witter en de palmbomen nog groener dan daarvoor :), alleen zijn er veel meer krabben in het water dan een tijdje geleden en ben ik vanmorgen in mijn teen gebeten door een krab!
Hoe lang we hier blijven is een raadsel, maar zo ik Phu Quoc ken, kan het wel eens zijn dat de tijd voorblij vliegt zonder dat je het merkt....Waar het goed is,moet je blijven....

We hebben voor we naar hier kwamen drie nachtjes in Ho Chi Minh City vertoefd, waarvan 2 nachten in een luxehotel met jaccuzi op de kamer, sauna en stoombad (niet op de kamer voor alle duidelijkheid) en een zwembad!

Zoals jullie zien is hier alles dus dik in orde!!
Ik hou jullie op de hoogte van alle spannende verhalen, maar nu is het vooral gewoon zon, zee, strand, cocktailtjes en genieten.......aaahhh life is good!

Dikke kus en tot snel!!

Astrid

]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/21_04_08/Phu_Quoc_/ http://www.mymapblog.com/astrazie/21_04_08/Phu_Quoc_/
Rare ervaring toch wel. We hadden van een Engelse vrouw gehoord dat Ben tre het bezoeken waard was. Ze beschreef het als een klein, rustig, pitoresk dorpje...klein, zonder toeristen, heel gezellig dus allemaal. De lonely planet beschreef het ook zo...klein en gezellig. Wel, het is niet groot, en niet ongezellig zullen we zeggen. De mensen zijn wel lief en vriendelijk, maar doen alsof ze nog nooit een toerist gezien hebben (misschien is dat wel zo). Overal waar je komt word je aangesproken (in het Vietnamees, niemand spreekt Engels), willen ze mijn huid aanraken (mijn huid en tanden zijn HEEL populair hier in Vietnam, des te meer bij de dames- ze vinden dat ik een mooie BLEKE huid heb, en ik ben nog wel zo blij dat ik al wat kleur gekregen heb :) ), en vooral, de mensen blijven je aankijken tot je uit het zicht verdwenen bent. Ik ben net iets gaan eten, ik zat daar in het begin helemaal alleen, maar nog voor ik besteld had, waren de tafels rond mij bezet door mensen die niets aten, enkel kijken naar mij en lachen :)
Het moet nog eens gezegd, een vreemde ervaring!

Om hier te geraken, hebben we een dag nodig gehad. We zaten namelijk in Can Tho. Hier vertrekken heel wat boten en bussen naar HCMC, maar niet naar Ben Tre. Toch waren we vastbesloten om een boot te vinden die richting. Na lang wandelen, met onze back packs in de broeiend hete middag zon (ik had wel een pet op mama! en ik heb me goed ingesmeerd :) ), zonder resultaat, besloten we een lokaal internetcafeetje binnen te lopen, om even op internet meer informatie op te zoeken. Hier kwamen we een meisje tegen dat Engels kon!! Woehoew! Ze vertelde ons dat ze een vriend had die voor een boot werkte en dat die ons misschien wel kon helpen. Ze heeft ons eerst meegenomen naar haar thuis, waar we haar vader en een vriend hebben ontmoet die gitaar aan het spelen waren.Onmiddellijk kregen we drinken aangeboden en een stoel. De mensen hier zijn echt overvriendelijk soms. Ze heeft dan haar vriend gebeld, en vertelde dat ze ons mee zou nemen naar de boot, zodat ze de weg kon wijzen! Super!
Onderweg vertelde ze dat ze vrienden had in Belgie, dat ze in een weeshuis werkte, dat haar ouders gescheiden waren....een heel levensverhaal dus, maar echt heel lief. Tot we op een bepaald moment cola gekochten voor haar, als bedanking dat ze ons zo goed op weg hielp. Nog voor ze het drankje kreeg, zei ze dat ze ook honger had. ' Zoewe nie eh' dacht ik' we zijn geen cashmachines'. Een paar minuten later ontmoeten we haar vriend die een boot heeft om naar Ben Tre te komen. Alleen, hij is van een mega organisatie en vraagt 1.5 miljoen dong om ons naar daar te brengen. (1 dollar=16.000 dong) heeeeel veel geld dus! 's Morgens hadden we ook al een boot gevonden voor een miljoen dong, maar dat is echt veeeeeeeeeel te veel, zeker als je weet dat het gemiddelde inkomen hier 800.000 dong is!
Alleszins, om een lang verhaal kort te maken, mijn vijandige gevoelens die ik op dat moment had tov haar, zijn nu volledig weg. Ze vond het zelf ook allemaal veel te duur, en heeft ons naar een plaats gebracht waar boten vertrokken voor 450.000 dong in het totaal. Maar uiteindelijk heeft zij gezorgd dat het meisje van de bootfirma gebeld heeft naar een buscompany die ons naar hier hebben gebracht voor 85.000 dong per persoon. Ze heeft onze taxi betaald naar daar, en bleef maar zeggen hoe dankbaar ze was dat ze ons ontmoet had! ( ze wil wel naar Belgie komen, en ik vrees dat ze dat echt gaat doen :) )
Uiteindelijk, na vier uur zoeken, en vier uur rijden, zijn we gisterenavond dan aangekomen in My Tho - not a happening place. Hier zijn we dan gewoon een nachtje blijven overnachten, om dan vanmorgen de ferry (want er is geen brug die de steden verbindt) naar Ben Tre te nemen.

En nu zijn we dus hier, constant in hun vizier...Vreemd vreemd vreemd. ...Beroemd zijn zou niets voor mij zijn! :)
Morgen vertrekken we naar Saigon, en woensdag komt Koen aan in Saigon!

Wat we na Saigon gaan doen? Geen enkel idee! Zalig toch eh :)


Tot snel met meer weer!

Groetjes,
Astrid
(als ik raar geschreven heb, blame it on the sun, het voelt aan alsof de zon duizend geweren heeft met hete zonnestralen, en ze zijn allemaal op mij gericht :) )
hihi
dikke kus,
Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/14_04_08/Ben_Tre/ http://www.mymapblog.com/astrazie/14_04_08/Ben_Tre/
We hebben uiteindelijk dan toch alle moed bijeengeraapt om de witte stranden, de palmbomen, de rum lemon, en de blauwe zee achter ons te laten , en zijn vandaag aangekomen in Can Tho op het zuidelijke vaste land.
We trekken dan richting Saigon,de motorstad van de wereld!

Tot snel,
wanneer ik meer zin heb om jullie onze avonturen te verklappen!

Dikke zoen!
Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/11_04_08/Can_Tho/ http://www.mymapblog.com/astrazie/11_04_08/Can_Tho/
Hier een berichtje vanuit het paradijselijke eiland Phu Quoc! Ik zit momenteel in een internetcafe met 20 kinderen tussen vijf en elf jaar die heel geobsedeerd computergames aan het spelen zijn....en het is negen uur smorgens!! Die gaming industry is echt ongelooflijk hier! Spelletjes over hoe je moet dansen, racen, alles en nog wat...
Maar goed, daarvoor mail ik niet.
We zitten dus in Phu Quoc. We zijn er geraakt door de plaatselijke boot te nemen vanuit Ha Tien. Dit is bijna een geheime boot voor toeristen. De motobikeriders willen de toeristen maar al te graag in 't zak zetten, dus hebben ze met zn allen afgesproken om tegen toeristen te zeggen dat het enkel mogelijk is om 20 km verderop de boot te nemen om naar het eiland te komen. Heel spijtig, maar zij willen u wel met heel veel plezier naar daar brengen, ' i do that for you!'....Als je 20 km verder de boot neemt, zijn de boten ook duurder en duurt het ook nog eens langer, namelijk 4.5 uur ipv 3 uur nu...Het hotelletje waar we verbleven, en waar we onder de sterrenhemel op ons rijkelijk groot terras geslapen hebben, heeft ons het bestaan van de plaatselijke boot verklapt, maar we mochten niks zeggen tegen iemand want anders waren alle motobikers kwaad op haar! Lief eh! Als er motobikers in de buurt waren, ging ze automatisch over op automatische piloot 'you can only reach boat by motobike', en dan direct daarna excuseren! hehe zalig!
We zijn er dus goed geraakt, en we hebben nu een bungalow met seaview! Het strand is wit, er zijn masseurs ter beschikking en vandaag ga ik (eventjes vrouwenpraat) mijn benen laten ontharen op authentieke wijze, namelijk met garen....We zullen zien wat dat geeft!
Gisteren zijn we gaan snorkelen en gaan vissen. Weten jullie dat we in Thailand ook gaan snorkelen waren en dat ik dat prachtig vond? Wel, dit was dat in het kwadraat!!! Onbeschrijfelijk mooi en groot koraal. Een hele wereld op zich, en met het zonnestralen doorheen de golven zag je alle kleuren van de regenboog....Een droom! We hebben ook eventjes mogen vissen, met een opgerold visdraadje en dat gooien in de zee. Pros had onmiddellijk een vis, mijn aas was ook opgegeten, maar de vis hing er niet meer aan hihi.
Vandaag gaan we motobikes ('Hello motobike?') huren en het eiland verkennen.
De zon schijnt hier heerlijk, maar al elke dag heeft het savonds geregend en gestormd...

Zoals jullie zien is alles goed hier!
en ik heb zoooooooooo mooie foto's! :)
Ik test gewoon even jullie geduld, maar het zal beloond worden,foto's komen eraan!:)

Dikke kus aan iedereen!
Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/06_04_08/Phu_Quoc/ http://www.mymapblog.com/astrazie/06_04_08/Phu_Quoc/
Ik wil jullie even laten weten dat ik op facebook heel wat foto's heb kunnen zetten.
Kijken maar!

Groetjes,

Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/06_04_08/fotos/ http://www.mymapblog.com/astrazie/06_04_08/fotos/
Sinds gisteren zijn we aangekomen in Vietnam. De rit naar hier was prachtig! Binnenkort vertel ik meer, ik wou jullie gewoon even laten weten dat alles inorde is. Morgen vertrekken we vanuit hier (Ha Tien) naar Phu Quock per boot! Daar mail ik met meer detail!
dikke kus,

Astrid]]> http://www.mymapblog.com/astrazie/02_04_08/Ha_Tien/ http://www.mymapblog.com/astrazie/02_04_08/Ha_Tien/